Mijn verhaal : leven met de ziekte van crohn en een stoma.
Het begon allemaal in juni 2013.
Pas getrouwd en een leuke dochter van 6 jaar toen de miserie begon.
Ik had een abces tussen vagina en anus. Daarmee naar de huisdokter die me twee keer een antibiotica kuur voorschreef. Maar dat hielp niet .
Mijn abces ging open en ik kon niet meer normaal zitten en lopen. Ik ging naar een andere arts en die zei dat ik onmiddellijk door een chirurg moest gezien worden.
In Juli 2013 werd in het ziekenhuis dan een seton geplaatst. (een ‘seton’ is een (elastiek) die zorgt dat er geen nieuwe abcessen meer kunnen ontstaan. Dat elastiekje blijft enkele weken ter plaatse zodat de ontsteking geneest en de fistel zich kan vormen omheen de elastiek. )
Eventjes bleef de pijn weg, maar algauw begon het opnieuw. Terug naar het ziekenhuis waar men dan ontdekte dat er nog een abces was. Opnieuw antibiotica om het onder controle te krijgen.
Het ging echt niet meer verder.
Toen ik helemaal uitgeput en 20 kg vermagerd was , heeft mijn man me binnen gebracht in een ander universitair ziekenhuis.
Daar hebben ze onmiddellijk beslist om een ( tijdelijke) stoma te plaatsen (10 oktober 2013). Veel weet ik niet meer van die momenten, ik was zodanig ziek dat het me allemaal om het even was, als ze me maar konden helpen.
Eerst was het wennen maar veel problemen heb ik erna niet meer gehad.
Ik dacht ik ben genezen.
Maar ze hadden biopten genomen tijdens de operatie en 10 dagen later kwamen de artsen zeggen dat ze de Ziekte van Crohn ontdekt hadden. Ik mocht naar huis met een dosis medrol en immuran.
In Februari 2014 moest ik terug voor een darmonderzoek.
Mijn ziekte zou onder controle zijn maar mijn darmen zijn te beschadigd om alles terug te plaatsen. Dus word het een definitieve stoma. En nu?
Terug werken en verder leven met stoma en genieten van alle leuke momenten die er nog komen.
Evelien